donderdag 30 januari 2014

Marokko, januari 2014


Marokko, januari 2014

Oud- en Nieuwjaar worden door de Marokkanen in de oase van Taghmirt niet gevierd. Om 12 uur ’snachts is het muisstil. Tijdens een van onze wandelingen door de oase vinden we fossiele schelpen in een droge bedding, terwijl de zee hier minstens 70 km. vandaan ligt.
We rijden verder naar Plage Blanche, dat op dit moment beter Plage Noire genoemd kan worden, vanwege de oliesporen op het strand, afkomstig van de onlangs tussen Lanzarote en Tan Tan gekapseisde olietanker. Italianen proberen  vanaf hier met hun vrachtwagen het strand te bereiken, maar komen dan jammerlijk vast te zitten in de drek. Vervolgens zijn ze uren bezig om zich weer uit te graven. Ook is er een Duitser die met een soort parachute en een motor met vliegwiel op zijn rug door de lucht vliegt. Hij stijgt gewoon vanaf de grond op.  Alternativo’s  ruimen plastic op van het strand en maken er een kunstwerk van. Als een Marokkaan een zak met afval wil dumpen en het vervolgens op aandringen van een alternativo niet wil opruimen, barst de alternativo in tranen uit. Het valt reuze mee met de wind hier, dus kunnen we lekker buiten zitten. Mike toert wat rond met de quad. Op het strand staan flamingo’s aan de rand van de branding.

Na een aantal dagen rijden we door een zandstorm naar Amtoudi. We zijn hier al een aantal keren geweest, maar het is telkens weer een mooie interessante plek. De agadirs boven op de rotsen en de prachtige kloof met oases erin. Dit keer vinden we na veel klauteren over rotsblokken, wel de guelta’s en de bron van de oase. In de guelta’s zwemmen kleine vissen en in de zomer komen mensen hierheen om een verkoelend bad te nemen. Het weer is hier een stuk minder, veel wind en 15 graden. ’s Middags gaat het regenen, wat wij erg fijn vinden voor de Marokkanen.


Amtoudi
 

 
 

 
 


We nemen boven Akka een piste richting Tata. De stenige piste gaat door, op een paar nomaden na, onbewoond gebied en tot onze grote verrassing zien we een groepje Dorcas gazelles. Deze gazelle is een bedreigde diersoort in Marokko. Onderweg maken we een nomadenvrouw met haar kinderen erg blij met kinderkleren en –schoenen.
24 kilometer voor Foum Zguid vinden we fossiele schelpen en we rijden verder naar de in het stadje Foum Zguid gelegen camping. Hier vullen we onze watertank met goed drinkwater en vermaken ons met wandelingen door de oase en lekker in de zon zitten. We sneupen ook nog even rond op de wekelijkse markt.


Oude begraafplaats in Foum Zguid

 
Om in Zagora te komen nemen we de piste die vanaf Foum Zguid langs de bergen loopt. Helaas is de piste vervangen door deels asfalt en deels gravel. De 125 km. naar Zagora hebben we dus in no time gereden. In Zagora laten we de olie van de achteras vervangen, die er volgens ons al minstens 30 jaar inzit. Dit gaat weer op z’n Marokkaans en duurt ca. 3 uren. Eerst wordt er 10 liter olie met de brommer opgehaald, dan nog 4 liter en als dit nog niet genoeg blijkt te zijn, wordt er voor de 3e keer olie uit het centrum van Zagora gehaald.

Op zondag is er markt en een aardige Marokkaan brengt mij er met zijn brommer heen. Op de markt moet ik voor een Marokkaan een brief in het Nederlands schrijven voor zijn vrienden in Eindhoven. De man is analfabeet, dus ik help hem graag. Als dank krijg ik een glaasje thee en probeert hij mij nog wat armbandjes te verkopen. Voor 45 cent rij ik met de taxi terug naar de camping. Mike blijft met Tosh op de camping en vervangt het dakraam dat wij vorig jaar in Senegal eraf hebben gereden. Op  camping Oasis Palmier staan ook Jan en Marjolein uit Amsterdam, die we een aantal jaren eerder hebben ontmoet.

Door de Draa Vallei rijden we naar de oase van Fint. In dit kleine paradijs op aarde blijven we 5 dagen in een droge rivierbedding staan en vieren hier mijn 53e verjaardag. Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan in Fint. Mensen werken vredig in de oase en bijna al het vervoer gebeurt nog met ezels. Vrouwen staan ’s ochtends vroeg de was te doen in de rivier en anderen snijden met sikkels gras uit het water, wat waarschijnlijk gebruikt wordt voor de schapen en geiten. Omdat het water en de omgeving zo schoon zijn, leven er veel kikkers, waterschildpadden, vissen en grondeekhoorns.  We maken urenlange wandelingen en zitten lekker in de zon. Dagelijks scheuren er landcruisers met toeristen door de oase, die nog niet eens de moeite nemen om uit te stappen en vanuit een geopend raam foto’s maken van de mooie omgeving.

 

Fint
 

 
 

 
 

Omdat we snel naar het Noorden willen rijden om onze visa te verlengen, nemen we de Tizi n Tichka bergpas om Marrakech te bereiken. De Hoge Atlas is prachtig met donkerrode bergen en huizen die dezelfde donkerrode aardkleur hebben. Onderweg kopen we mooie geode’s met calciet en amethist en een stuk rookkwarts. Er worden onderweg ook veel nep geode’s aangeboden in kleuren die je zeer doen aan de ogen. Klaarblijkelijk zijn er nog genoeg toeristen die hierin trappen.
Marrakech en de omgeving vinden wij verder niet interessant. Er worden veel dure villa’s en golfresorts gebouwd.

We overnachten in het kurkbos van Kenitra en in de stromende regen rijden we de volgende dag richting Ceuta om onze visa te verlengen.