Marokko, januari 2014
Oud- en Nieuwjaar worden door de Marokkanen in de oase
van Taghmirt niet gevierd. Om 12 uur ’snachts is het muisstil. Tijdens een van
onze wandelingen door de oase vinden we fossiele schelpen in een droge bedding,
terwijl de zee hier minstens 70 km. vandaan ligt.
We rijden verder naar Plage Blanche, dat op dit moment
beter Plage Noire genoemd kan worden, vanwege de oliesporen op het strand,
afkomstig van de onlangs tussen Lanzarote en Tan Tan gekapseisde olietanker.
Italianen proberen vanaf hier met hun
vrachtwagen het strand te bereiken, maar komen dan jammerlijk vast te zitten in
de drek. Vervolgens zijn ze uren bezig om zich weer uit te graven. Ook is er
een Duitser die met een soort parachute en een motor met vliegwiel op zijn rug
door de lucht vliegt. Hij stijgt gewoon vanaf de grond op. Alternativo’s ruimen plastic op van het strand en maken er
een kunstwerk van. Als een Marokkaan een zak met afval wil dumpen en het
vervolgens op aandringen van een alternativo niet wil opruimen, barst de
alternativo in tranen uit. Het valt
reuze mee met de wind hier, dus kunnen we lekker buiten zitten. Mike toert wat
rond met de quad. Op het strand staan flamingo’s aan de rand van de branding.Na een aantal dagen rijden we door een zandstorm naar Amtoudi. We zijn hier al een aantal keren geweest, maar het is telkens weer een mooie interessante plek. De agadirs boven op de rotsen en de prachtige kloof met oases erin. Dit keer vinden we na veel klauteren over rotsblokken, wel de guelta’s en de bron van de oase. In de guelta’s zwemmen kleine vissen en in de zomer komen mensen hierheen om een verkoelend bad te nemen. Het weer is hier een stuk minder, veel wind en 15 graden. ’s Middags gaat het regenen, wat wij erg fijn vinden voor de Marokkanen.
Amtoudi
We nemen
boven Akka een piste richting Tata. De stenige piste gaat door, op een paar
nomaden na, onbewoond gebied en tot onze grote verrassing zien we een groepje
Dorcas gazelles. Deze gazelle is een bedreigde diersoort in Marokko. Onderweg maken we een
nomadenvrouw met haar kinderen erg blij met kinderkleren en –schoenen.
24 kilometer voor Foum Zguid vinden we fossiele schelpen
en we rijden verder naar de in het stadje Foum Zguid gelegen camping. Hier
vullen we onze watertank met goed drinkwater en vermaken ons met wandelingen
door de oase en lekker in de zon zitten. We sneupen ook nog even rond op de
wekelijkse markt.
Oude begraafplaats in Foum Zguid
Op zondag is er markt en een aardige Marokkaan brengt mij
er met zijn brommer heen. Op de markt moet ik voor een Marokkaan een brief in
het Nederlands schrijven voor zijn vrienden in Eindhoven. De man is analfabeet,
dus ik help hem graag. Als dank krijg ik een glaasje thee en probeert hij mij
nog wat armbandjes te verkopen. Voor 45 cent rij ik met de taxi terug naar de
camping. Mike blijft met Tosh op de camping en vervangt het dakraam dat wij
vorig jaar in Senegal eraf hebben gereden. Op camping Oasis Palmier staan ook Jan en Marjolein
uit Amsterdam, die we een aantal jaren eerder hebben ontmoet.
Door de Draa Vallei rijden we naar de oase van Fint. In
dit kleine paradijs op aarde blijven we 5 dagen in een droge rivierbedding
staan en vieren hier mijn 53e verjaardag. Het lijkt alsof de tijd
heeft stilgestaan in Fint. Mensen werken vredig in de oase en bijna al het
vervoer gebeurt nog met ezels. Vrouwen staan ’s ochtends vroeg de was te doen
in de rivier en anderen snijden met sikkels gras uit het water, wat
waarschijnlijk gebruikt wordt voor de schapen en geiten. Omdat het water en de
omgeving zo schoon zijn, leven er veel kikkers, waterschildpadden, vissen en
grondeekhoorns. We maken urenlange
wandelingen en zitten lekker in de zon. Dagelijks scheuren er landcruisers met
toeristen door de oase, die nog niet eens de moeite nemen om uit te stappen en
vanuit een geopend raam foto’s maken van de mooie omgeving.
Fint
Omdat we snel naar het Noorden willen rijden om onze visa
te verlengen, nemen we de Tizi n Tichka bergpas om Marrakech te bereiken. De
Hoge Atlas is prachtig met donkerrode bergen en huizen die dezelfde donkerrode aardkleur
hebben. Onderweg kopen we mooie geode’s met calciet en amethist en een stuk
rookkwarts. Er worden onderweg ook veel nep geode’s aangeboden in kleuren die
je zeer doen aan de ogen. Klaarblijkelijk zijn er nog genoeg toeristen die
hierin trappen.
Marrakech en de omgeving vinden wij verder niet
interessant. Er worden veel dure villa’s en golfresorts gebouwd.
We overnachten in het kurkbos van Kenitra en in de stromende
regen rijden we de volgende dag richting Ceuta om onze visa te verlengen.