Bij de MAN garage in Casablanca halen ze de as uitelkaar en blijken we
niet de goede onderdelen te hebben gekregen in Agadir. We moeten opnieuw wachten
op andere onderdelen. De as wordt weer inelkaar gezet en we laten meteen alle
olie en filters van de truck vervangen. Het arbeidsloon van de garage is
slechts 18 euro per uur. We wachten op camping l’Ocean Blue in Al Mansouria tot
de onderdelen binnen zijn. De camping is netjes onderhouden en aan zee gelegen.
Rondom de camping worden lage flats gebouwd en daarom de hele dag bouwgeluiden.
Het strand ligt vol kapotte bierflesjes en we kunnen moeilijk begrijpen dat dit
in de zomer een geliefde plek is bij de inwoners van Casablanca. Omdat we nog
een aardige voorraad eten bij ons hebben, is het niet erg dat er geen winkels
in de buurt van de camping zijn. Helaas begeeft ons Webasto waterstation het,
net nu het hier veel dagen koud en regenachtig is.
Na 11 dagen wachten krijgen we een sms-je dat over 3
dagen een nieuwe wielnaaf voor ons klaarligt bij de garage. Het is niet
mogelijk om alleen de oliekeerringen te vervangen en een nieuwe wielnaaf kost
2000 euro. Dat het allemaal zo lang duurt, ligt niet aan de DHL, maar aan de
Marokkaanse douane.
Bij de garage aangekomen, blijkt de wielnaaf nog steeds
bij de douane te liggen en omdat het vrijdag de 13e is moeten we 7
uren bij de garage wachten tot de douane het onderdeel vrijgeeft.
Blij dat we eindelijk weer kunnen rijden, tuffen we de
volgende dag via Kouribgha en Kasba Tadla richting Imilchil in de Hoge Atlas.
Volgens weeronline.nl moet het hier lekker weer zijn (graad of 18), maar op
sommige plaatsen ligt nog sneeuw langs de weg, hebben we nachtvorst en is het
overdag amper 8 graden. We maken dankbaar gebruik van het kleine elektrische
kacheltje dat we 2 dagen geleden voor noodgevallen hebben gekocht. De Hoge
Atlas is prachtig met snelstromende beken en besneeuwde bergtoppen, maar vanwege de kou willen we hier niet te lang blijven. Via
de Todra vallei komen we uit bij Tineghir.
Hoge Atlas
Na de sneeuw krijgen
we 30 uren lang onophoudelijke regen. Als het is opgeklaard rijden we via een
wegomleiding naar Alnif. Op diverse plekken zijn bruggen en stukken weg
weggespoeld. Een paar kilometer buiten Alnif nemen we een piste die tussen de Djebel
Tiskaouine en de Djebel Issimour doorgaat.
Een bijna niet bereden pad waarbij we door veel oueds moeten rijden. De
omgeving is prachtig met een door de vele regen, groene waas over het landschap
en veel bloeiende planten. Onderweg zien
we veel tumulussen (pre-islamitische monumenten). Een tumulus is: stenen (meestal)
neergelegd in een cirkel met soms uitlopers (antennes). Vaak is er ook een graf
bij.
Omdat het zo erg geregend heeft, wordt het pad steeds
onbegaanbaarder en besluiten we voor dat we echt vast komen te zitten in de
blubber, weer terug naar Alnif te rijden. 
Djebel Issimour
In Zagora kunnen we na weken “kou” eindelijk van warm weer genieten (27 gr.). Op woensdag en zondag is het markt in Zagora en kan ik heerlijk rondstruinen tussen de marktkraampjes. Op camping Oasis Palmier doen we de was en maken de camper weer eens goed schoon vanbinnen. Het water (puttenwater) van de camping is niet geschikt als drinkwater. Met Tosh maken we mooie wandelingen in de oase.
Een man heeft van palmbomenhout een mini uitvoering van onze MAN gemaakt. Voor de 15e maart moeten we Marokko weer uit zijn, dus we gaan hier nog lekker uitrusten en genieten van het mooie weer.
MINI MAN kan alles
