woensdag 24 januari 2018

Marokko, januari 2018



De necropolis (begraafplaats) van Chiarate is bijzonder vanwege zijn grote terras (60 cm. hoog en 16 meter doorsnede) waar een tombe op is geplaatst. Het is het tot nu toe grootste gevonden graf-terras in Marokko. De totale begraafplaats met veel verschillende vormen graven, neemt 1 hectare in beslag. Omdat er veel aterien gebruiksvoorwerpen rondom de graven liggen, zou je denken dat deze plek ca. 30.000 jaar oud is. 



We rijden terug naar de N1 en nemen de zuidpiste naar sebkha Imlili maar omdat er bij de sebkha een zandstorm staat, rijden we snel via de deels erg stenige noordpiste weer terug naar het asfalt.
Op 4 januari rijden we naar Dakhla om onze visa en de invoer van de truck te verlengen. Visum verlengen kan bij de Surete National (politie). N. 23.42.015 W 15.55.907. Voor de visa leveren we per persoon 2 kopieen van de pagina uit het paspoort met inreisdatum-stempel, 2 kopieen van de pagina uit het paspoort waar je foto op staat en 2 losse pasfoto’s in. Er hoeft geen enkel formulier door ons te worden ingevuld. We leveren ’s ochtends alles in en kunnen het nieuwe visum de volgende ochtend tussen 11 en 12 uur weer ophalen. In de tussentijd gaan we naar camping Moussafir om water te tanken en de was van bijna een maand te doen. Er arriveren Duitsers met 24 Mercedessen en een brandweerauto die hun auto’s voor een goed doel in Mauritanië gaan verkopen. Vanaf vertrek uit Duitsland hebben ze 3,5 week de tijd om naar Dakar te reizen en daar weer het vliegtuig terug naar Duitsland te nemen.
5 Januari halen we de visa op en rijden door naar het douanekantoor (rechts naast de ingang van het vliegveld) om de invoer van onze truck te verlengen. Ook dit gaat erg gemakkelijk. Nadat een mevrouw  kopieën van kentekenbewijs, groene kaart en paspoorten heeft gemaakt en een meneer een krabbeltje en stempel op de achterkant van ons oude invoerpapier heeft gezet, mag onze truck opnieuw 3 maanden in Marokko blijven. De dame van de douane vertelt ons dat verlengen van de invoer-periode voor truck/camper alleen mogelijk is in Dakhla.
We rijden weer naar het zuiden en bij Bir Gandouz Centre nemen we wanneer de gendarmerie even niet oplet, snel een afslag naar Bir Gandouz
Kazerne. Volgens onze kaart moet er vlak voor de militaire basis van Bir Gandouz een piste beginnen die naar het noorden loopt. De piste is onvindbaar en voor we het weten staan we voor een slagboom van de militaire basis. Ook bij de militairen is de piste niet bekend. We moeten dus weer omkeren.  Achter de slagboom ligt een mooi terrein waar we kunnen draaien, maar de militairen weigeren helaas de slagboom omhoog te doen. Alles is hier “interdit”.
Een stuk voorbij de militaire basis rijden we de woestijn in maar het lukt ons helaas niet de beoogde piste te vinden.  Als de gendarmerie ons de volgende dag bij Bir Gandouz Centre ziet, wordt zeer geïrriteerd gevraagd waar wij ineens vandaan komen. Later horen we van Yvon en lezen we op internet dat het op dat moment onrustig was in dit grensgebied Marokko/Mauritanie omdat de Polisario dreigde de Africa Eco Race te blokkeren die door het gebied zou rijden.  
We rijden weer noordwaarts en nemen een korte piste naar het uiteinde van sebkha Mahariyat, grenzend aan St. Cyprien Bay aan de Atlantische Oceaan. Een mooie overnachtingsplek op een plateau. Het beneden gelegen strand is helaas 1 grote verzameling van plastic afval. 

 
Na El Argoub slaan we rechts af richting Aousserd en nemen na 60 km. asfalt, de RPD1 (ralley parijs-dakar piste) die weer zuidelijk gaat. Prachtige gladde piste over eerst een vlakte met mini-kiezels en dan door glooiend landschap. Na een kleine 50 km. arriveren we bij een oued met zeer los zand. Gelukkig hebben we de banden al op 3/3,5 bar staan, anders zouden we hier echt wel vast zijn komen te zitten. Omdat we de piste niet helemaal zuidwaarts naar Bir Gandouz willen rijden, proberen we via sporen van nomadenlandrovertjes oostwaarts richting Aousserd te gaan. Omdat het volgen van de sporen leidt tot vreemde zigzag-routes en het i.v.m. verdwaalde anti-tankmijnen onverantwoord is om in dit gebied maar lukraak door het terrein te rijden, gaan we via een grote boog weer terug naar het asfalt. Als we aan het einde van de middag nog in t-shirt en korte broek zitten te bbq-en, stopt een nomade (in landcruiser) dik ingepakt in winterjas en sjaal, om te vragen of wij zijn verdwaalde kameel hebben gezien. Hij vraagt om water, wat hier in de sahara meer als iets symbolisch moet worden gezien dan als noodzaak en begint een heel betoog over de sahrawi arab democratic republic. Veel nomaden en saharabewoners zien de sahara als niet-Marokko, terwijl overheidsfunctionarissen die wij spreken, de westelijke sahara als onderdeel van Marokko zien. Als toerist kan je maar het beste niet je mening hierover geven.
We rijden verder richting Aousserd en nemen 36 km. voor dit kazernedorp opnieuw een oude RPDpiste die naar de gravures van Gleibat Al Masdar gaat. Ook deze piste is weinig bereden en gaat afwisselend over savanne-achtige vlaktes en heuvelachtig terrein. Vergeleken met het gebied van de vorige piste is de woestijn hier veel donkerder van kleur. We rijden door het Adrar Souttouf gebied, wat een uitloper is van het Mauritanische Adrar Gebergte. Boven op de top van de berg Gleibat Al Masdar zijn op primitieve manier koeien en karretjes in rotsblokken gegraveerd. Onduidelijk is wat voor karretjes het moeten voorstellen: strijdwagens, transportwagens of jachtwagentjes?






Op de terugweg zien we nog een tumulus en een necropolis. De volgende dag komen we in een zandstorm terecht. Gelukkig kunnen we nog een paar streepjes in het midden van de weg zien. Ook de dag erna als we in Oued Lakraa zijn, waait het nog erg hard en is er weer sprake van een “zonsverduistering” door al het zand in de lucht. In Boujdour slaan we broden en groenten in en doen de was op de onaantrekkelijke, ommuurde camping Sahara Line. Het water van de camping is te zout om in onze drinkwatertank te gooien.
Vanaf Laayoune loopt een nieuwe asfaltweg naar het kazernedorp El Hagounia. De weg wordt blijkbaar zeer weinig gebruikt, want op veel plekken is de doorgang geblokkeerd door op de weg gewaaide fikse zandduinen. Er zit niks anders op dan om de zandduinen heen te rijden. De asfaltweg stopt abrupt aan het einde van het dorp bij een oued. We steken de oued over en rijden 45 km. via een stenige saaie vlakte waar rijen zoemende hoogspanningsmasten staan, naar de “waterval” van Khawi Nam. Voordat we er zijn, moeten we opnieuw door een oued met deze keer een behoorlijk steile opgang. Omdat het al enige tijd geleden is dat het heeft geregend, is de waterval meer een onzichtbaar klein stroompje. Er zijn veel deheledagdoor-steekmuggen en door een verkeerde zonlichtinval is het moeilijk een behoorlijke foto van Khawi Nam te maken. 

Khawi Nam



Mike ontdekt dat er opnieuw een stalen ophangbeugel van de boiler is afgeknapt. Gelukkig hebben we nog een spanband en hangt de boiler nu dus met 2 spanbanden aan de achterwand van de woonunit.
Vanaf Khawi Nam nemen we de rechter piste van ca. 60 km. naar de asfaltweg richting Akhfenir. De piste, die sinds de herfstregens niet meer bereden en soms verdwenen is, is grotendeels onaangenaam om te rijden en er zitten 2 steile stenige afdalingen in. Het landschap is wel prachtig en afwisselend met vergezichten over oueds en sebkhas.

 
In El Ouatia (TanTan plage) tanken we goed drinkwater en rusten een paar dagen uit op camping Atlantique. De elektrische installatie van de camping begint op een avond te knallen, roken en branden en aangezien de camping geen blusapparaat heeft, stellen wij onze kleine poederblusser maar beschikbaar. Gelukkig loopt het met een sisser af en heeft de hele camping de volgende middag weer stroom. We staan nog een paar dagen op een vlakte in de buurt van Fask en besluiten dan langzaamaan richting Europa te rijden.
.

2 opmerkingen:

Gerrit & Jorina zei

Heerlijk, jullie avonturen! Prachtige gravures weer gevonden.
Geniet van jullie reis, we blijven meereizen!

Groetjes van ons

Rose van der Wal zei

Schitterende vondsten. Hopelijk de brandblusser niet nodig :) goede reis verder!